Waarom ben ik zo?



Waarom denk ik zo?


De manier waarop je denkt heeft te maken met je opvoeding en de scholing die je hebt gevolgd. Beide vinden plaats in je jeugd. Dat is een periode in je leven, waarin je zeer kwetsbaar bent.


Om te kunnen leven ben je afhankelijk van anderen.

Je hebt dan nog maar weinig ervaringen opgedaan.


Je richt je op anderen.

Zij vormen voor jou een voorbeeld van hoe jij zou willen zijn. Of door hun vermeende kennis voel jij je minder dan die mensen.


Je denken wordt in hoge mate bepaald door je aan die anderen te spiegelen.


Waarom gedraag ik me zo?


De manier van gedragen hangt af van met wie je omgaat.

Je neemt dikwijls gedrag over om bij een groep te horen.


Vaak ben je nog jong en heb je jezelf nog geen normen en waarden aangemeten. Je eigent je de normen en waarden van anderen toe. Daar kun je later spijt van krijgen.


De puberteit


In de puberteit ben je aan het stoeien met de normen en waarden van bijvoorbeeld je ouders. Je kunt in verzet komen tegen zaken die je opgelegd worden.


Je gaat op zoek naar normen en waarden die, denk je, beter bij je passen. In ieder geval op dat moment. Omdat ervaring ontbreekt, gaat er in de puberteit het nodige mis.

Tenminste dat vinden anderen.


Jij bent dan bezig door middel van goede en slechte ervaringen een keuze te maken voor zaken die echt bij jou passen. Waar je in je leven mee verder wil. Je voelt je er goed bij.


In deze periode van je leven ben je er tevreden mee. Soms zelfs trots dat je die keuze hebt gemaakt. Je kunt je daardoor ook juist heel onzeker gaan voelen, omdat de vermeende basis aan het wankelen gaat.

Oscar Wilde:
"De reden waarom we geneigd zijn zoveel goeds over de anderen te denken is dat we bang zijn voor onszelf."


Jongvolwassen


Wanneer je je opleiding erop hebt zitten en je kennis opdoet in het werkleven, dan wordt je daar volledig door bezet. Je voelt je volwassen en denkt het allemaal wel te weten. Je meet je een houding aan, die riekt naar arrogantie.


Samen met je vrienden wil je de 'oude' maatschappij veranderen. Met de normen en waarden van je ouders denk je nog maar weinig gemeen te hebben.


Quarterlife crisis


Je werkleven voldoet allang niet meer aan je verwachtingen.

Ook ontdek je als dertiger dat de werkelijkheid je soms danig kan frustreren. Allerlei verplichtingen benauwen je.

Je onzekerheid over je leefwereld neemt toe.


Maar hoe je het allemaal dan wel zou willen is je ook nog niet duidelijk. Je bent zoekende en tevens dolende en dat veroorzaakt veel innerlijke spanning.


Terug naar boven




Je bevindt je op de site:


Pensatore sites


Angst:



Burn-out:



Coachen:



Ontspannen:



Stress:



Zelfkennis:



Zelfvertrouwen:



Interessante sites: